เล่ม ๔ มรรค (วิธีที่ )ง่าย


สารบัญ
การละนันทิ
๑ ภพแม้ชั่วขณะดีดนิ้วมือก็ยังน่ารังเกียจ
ผู้เข้าไปหา เป็นผู้ไม่หลุดพ้น ผู้ไม่เข้าไปหา ย่อมเป็นผู้หลุดพ้น
จิตมีตัณหา เรียกว่าอยู่สองคน จิตไม่มีตัณหา เรียกว่าอยู่คนเดียว
๔ พรหมจรรย์นี้ อันบุคคลย่อมประพฤติ เพื่อการละขาดซึ่งภพ
๕ สิ้นนันทิ สิ้นราคะ และสิ้นทุกข์
๖ ความดับทุกข์มี เพราะความดับไป แห่งความเพลิน (นันทิ)

กายคตาสติ
๗ กายคตาสติ เป็นเสาหลักเสาเขื่อนอย่างดีของจิต
๘ กระดองของบรรพชิต
๙ ตั้งจิตในกายคตาสติ เสมือนบุรุษผู้ถือหม้อน้ำมัน

อานาปานสติ
อานิสงส์สูงสุดแห่งอานาปานสติ ๒ ประการ
เจริญอานาปานสติเป็นเหตุให้
สติปัฏฐานสี่ – โพชฌงค์เจ็ด – วิชชาและวิมุตติ บริบูรณ์
สติปัฏฐานบริบูรณ์ ย่อมทำโพชฌงค์บริบูรณ์ให้บริบูรณ์
โพชฌงค์บริบูรณ์ ย่อมทำวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์

ปฏิปทาเป็นที่สบายแก่การบรรลุ “นิพพาน”
ปฏิปทาเป็นที่สบายแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่๑ )
ปฏิปทาเป็นที่สบายแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่ ๒)
ปฏิปทาเป็นที่สบายแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่ ๓)
ปฏิปทาเป็นที่สบายแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่ ๔)
๑๖ กระจายเสีย ซึ่งผัสสะ
เจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ ด้วยวิธีลัด
๑๘ เมื่อไม่มีมา ไม่มีไป ย่อมไม่มีเกิด และไม่มีดับ

สักแต่ว่า 

๑๙ สักแต่ว่า... (นัยที่ ๑)

๒๐ สักแต่ว่า... (นัยที่ ๒)

สติปัฏฐาน ๔
มีสติ มีสัมปชัญญะ รอคอยการตาย

การละอวิชชาโดยตรง
๒๒ ธรรมทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่น
การเห็นซึ่งความไม่เที่ยง

ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของคนเจ็บไข้ และบุคคลทั่วไป
ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของคนเจ็บไข้
ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป (นัยที่ ๑)
ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป (นัยที่ ๒)
ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป (นัยที่ ๓)
ปฏิปทาเพื่อบรรลุมรรคผลของบุคคลทั่วไป (นัยที่ ๔)

สัมมาสังกัปปะ (ความดำริชอบ)
ผู้มีเพียรตลอดเวลา
ผู้เกียจคร้านตลอดเวลา

แบบปฏิบัติลำบาก ประสพผลช้า
แบบปฏิบัติลำบาก ประสพผลเร็ว
แบบปฏิบัติสบาย ประสพผลช้า
แบบปฏิบัติสบาย ประสพผลเร็ว